نمی خواهم سراب
ازکجا جویم خدا یک جرعه آب
تشنه ام امّا نمی خواهم سراب
کیست که پاسخ دهد به یک سوال
پاسخی پایا نه حرفی چون حُباب
در حقیقت پرسشی اندیشه زاست
بی گمان بیدار گرداند زخواب
ما که داریم این همه فاضل، چرا
فضل هایشان نمی بخشد جواب
هر بلایی که به کشور می رسد 
از تحجّراست و وجدان خراب
اختلاس ورانت خواری چون دو دیو
می کِشند اکنون وطن در منجلاب
این همه وجدان آلوده سَم است
کاش می شد شست وجدان را درآب
زهد و تقوا گشته تنها یک شعار
توبه فرما خود نترسد از عذاب
فَاستَقِم1 نادر ولی طغیان مکن
عاقبت پس می دهند آنان حساب
1- سوره هود 112